เมื่อการขาดแคลนน้ำกลายเป็นความจริง

ทั่วโลกมีเมืองที่เติบโตอย่างรวดเร็วในปี 2030 และ 60% ของประชากรทั้งหมดคาดว่าจะมีชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมของเมืองและความต้องการน้ำที่สะอาดและปลอดภัยมีการเติบโตเพิ่มขึ้นเท่านั้น

และแม้ว่าจะมีความจริงที่ว่าความต้องการเพิ่มขึ้น แต่ทรัพยากรน้ำที่เรามียังคงปนเปื้อนหรือมีการทำลายแหล่งทรัพยากรที่มีอยู่อย่างต่อเนื่อง โดยน้ำเสียทั้งหมด 80% ถูกปล่อยกลับมาสู่ธรรมชาติโดยไม่ได้รับการบำบัดอย่างเหมาะสม ในเวลาเดียวกัน ทั่วโลกเรามีการสูญเสียน้ำจืดที่สูบขึ้นมาเฉลี่ย 30% และเมืองต่างๆกำลังสูญเสียน้ำมากถึง 60% เนื่องจากเครือข่ายน้ำที่แย่

แนวคิดของการขาดแคลนน้ำไม่ได้เป็นสิ่งใหม่สำหรับเมืองเม็กซิโกซิตี้ เมืองนี้ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับปัญหาการขาดแคลนน้ำ โดยมีการนำเข้าน้ำ 40% จากแหล่งที่ห่างไกล ในเวลาเดียวกัน เนื่องจากปัญหาโครงข่ายท่อทางเมือง จึงสูญเสียน้ำที่สูบขึ้นมาถึง 40% และนอกจากนั้นยังไม่มีการดำเนินงานขนาดใหญ่สำหรับการรีไซเคิลน้ำเสีย โซลูชั่นน้ำอัจฉริยะสามารถที่จะลดการสูญเสียอย่างนี้ได้อย่างมาก

โครงสร้างพื้นฐานน้ำของหลายๆ เมืองนั้นเก่าเกินไปและทรุดโทรม และยังไม่พร้อมสำหรับการรับมือกับอัตราการเติบโตอย่างรวดเร็วนี้ ถ้าเมืองของเรายังคงขยายตัวในอัตรานี้ ซึ่งจากการวิจัยซึ่งเป็นการรับประกันได้ว่าความต้องการน้ำนั้นถูกคาดการณ์ว่าจะเพิ่มขึ้น 70% และผู้ที่อาศัยอยู่ในเมือง 2 พันล้านคนจะประสบกับการขาดแคลนน้ำภายในปี 2050

เราสามารถที่จะเห็นเมืองขนาดใหญ่หลายแห่งทั่วโลกที่ใกล้ถึงวันที่ทั่วโลกขาดแคลน้ำ (Day Zero) ซึ่งหมายถึงเมืองเหล่านี้ตั้งแต่เมืองลอนดอน ไมอามี ปักกิ่ง แม็กซิโก และเคปทาวน์ ซึ่งมีความเสี่ยงต่อการขาดแคลน้ำดื่ม เพื่อเอาชนะความท้าทายระดับโลกเกี่ยวกับน้ำระบบการจัดการน้ำที่ถูกต้องสำหรับการใช้น้ำ และการนำกลับมาใช้ใหม่เป็นสิ่งที่สำคัญ และความคิดที่ถูกต้องเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับเราสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืน